بررسی اثر مهار واریانت Oct4B1 بر پروفایل بیانی ژن‌های کنترل کننده مسیرهای سلولی مرگ برنامه ریزی شده
عنوان: بررسی اثر مهار واریانت Oct4B1 بر پروفایل بیانی ژن‌های کنترل کننده مسیرهای سلولی مرگ برنامه ریزی شده و استرس در رده‌های سلولی U-87MG (تومور بدخیم مغز)، 5637 (تومور مثانه) و AGS (آدنوکارسینومای معده)
قالب: Word
تعداد صفحات: 141
مقدمه
سرطان یکی از مهم‌ترین عوامل مرگ و میر انسان و یکی از پر هزینه‌ترین بیماری‌های جوامع انسانی است که علاوه بر رنج و مشقت فراوانی که برای بیمار و اطرافیان آن دارد مشکلات فراوانی برای سیستم بهداشتی درمانی کشورها نیز به دنبال دارد. از طرفی با ارائه نظریه سلول بنیادی سرطان (Cancer Stem Cell) که بر اساس آن منشأ سرطان، سلول‌های بنیادی موجود در بافت (Adult Stem Cell) می‌باشند، یافتن مکانیسم‌های سلولی- مولکولی که سلول بنیادی بافتی را به سمت ایجاد سلول سرطانی هدایت می‌کند، می‌تواند در یافتن راه‌های تشخیص، درمان و پیشگیری از سرطان بسیار راهگشا باشد. یکی از ژن‌های شاخص سلول‌های بنیادی، ژن OCT4 است که کد کننده پروتئینی است که نقش تنظیم کننده کپی برداری از ژن‌ها (TF) را به عهده دارد. فعال بودن این ژن باعث القاء قدرت پرتوانی و خود بازآفرینی به سلول می‌شود که بدین ترتیب سلول توانایی تقسیم نامحدود را داراست و غیر فعال شدن آن نشانه تمایز سلولی است. بدین ترتیب در سلول‌های سوماتیک این ژن غیر فعال و پروتئین مربوطه سنتز نمی‌شود. اما در سلول‌های سرطانی واریانتی از این ژن بنام OCT4B1 بیان می‌شود که پیش‌بینی می‌شود نقش مهمی در تبدیل سلول بنیادی بافتی (ASC) به سلول بنیادی سرطان (CSC) داشته باشد. در مطالعات متعدد مشخص شده است که غیر فعال کردن این واریانت باعث افزایش مرگ سلولی (Apoptosis) در سلول‌های هدف می‌شود. از طرفی مطالعات تکمیلی نشان داده است هنگام مواجه سلول با استرس (شوک حرارتی)، بیان این واریانت (OCT4B1) و تولید پروتئین‌های شوک حرارتی (HSPs)، افزایش می‌یابد. لذا در این مطالعه بر آن شدیم اثر مهار OCT4B1 را بر پروفایل بیانی ژن‌های کنترل کننده دو مسیر سلولی آپوپتوزیس و استرس در سه رده سلول سرطانی AGS (آدنوکارسینوم معده)، 5637 (تومور مثانه) و U87MG (تومور مغز) را بررسی کنیم.
تعداد مشاهده: 404 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.zip
فرمت فایل اصلی: docx
تعداد صفحات: 141
حجم فایل:1,309 کیلوبایت
-
محتوای فایل دانلودی: