بررسی مبارزه با تروریسم
تروریسم و قتل بیگناهان امروزه به صورت چالشی بزرگ برای جامعه بین المللی درآمده است. آمار گروگان گیرها کشتار انسانهای بیگناه دربمب گذاریها و سوء قصدهای کور, مشکل جدی را برای جامعه بزرگ بین المللی مطرح کرده است. در این میان این سوال اساسی مطرح است که حقوق بین المللی به عنوان حقوق جامعه بین المللی چه نقشی در این رویارویی خواهد داشت؟
بی شک کثرت متون حقوق بین المللی درباره تروریسم به بررسی های عالی و برجسته ای در این باب راه برده است, لیکن در عین حال باید به محدودیت های حقوق بین المللی برای مبارزه موثر با تروریسم توجه داشت یکی از مهمترین محدودیت ها, عدم وجود تعریفی دقیق و پذیرفته شده از تروریسم درعرصه حقوق بین المللی است. این ایراد مانع از ایجاد یک رویکرد حقوقی مطلوب درقبال مشکل تروریسم شده است.
در پیش نویس قانون صلح وامنیت بشری, که نخستین بار در 1954 مورد مطالعه کمیسیون یاد شده قرار گرفت, اقدامات تروریسی بخشی از تعریف مفهوم تجاوز را تشکل می داد. تجاوز, از جمله به عنوان ارتکاب یا تشویق فعالیتهای تروریستی توسط مقامات یک دولت در دولت دیگر تعریف شده بود. پس از دوره ای طولانی از بی توجهی, پیش نویس قانون یاد شده در سالهای 91-1985 از نو مورد توجه قرار گرفت. در این مرحله تروریسم موضوع ماده جداگانه ای در پیش نویس قانون یاد شده قرار گرفته بود.
به رغم تلاشهای پیگیر جامعه بین الملل بویژه در عرصه سازمان ملل متحد برای ایجاد تعریفی مقبول از تروریسم این تلاشها با موفقیت مقرون نبوده است. حتی دیوان بین المللی دادگستری نیز درقضیه گروگان گیری سفارت آمریکا در تهران فرصت فراهم شده برای ارائه تعریفی از تروریسم اغتنام نجست.
فهرست مطالب
چکیده
فصل اول – بررسی مفهوم تروریسم
گفتار اول – تعریف تروریسم
بند اول – واژه شناسی تروریسم
بند دوم – مشکل تعریف
بند سوم – در جستجوی تعریفی برای تروریسم
بند چهارم – انواع تروریسم
گفتار دوم – سوابق تاریخی
بند اول – تروریسم در عهد باستان و قرون وسطی
بند دوم – تروریسم در روزگار معاصر
گفتار سوم: اقدامات جامعة‌بین المللی برای مقابله باتروریسم
بند اول – اقدامات جامعة ملل
بند دوم – اقدامات سازمان ملل متحد
قسمت اول – کنوانسیونهای بین المللی
قسمت دوم – قطعنامه های شورای امنیت
بند سوم: کنوانسیونهای بین المللی منطقه ای
گفتار چهارم: رویکرد حقوقی نسبت به تروریسم
بند اول: تروریسم در حقوق داخلی
بند دوم: تروریسم در حقوق بین الملل
بند سوم: اسلام و تروریسم
فصل دوم: بررسی مفهوم حق حیات
گفتار اول: حق حیات در نظام بین المللی حقوق بشر
حق حیات در کمیسیون اروپایی حقوق بشر
گفتار دوم – الزامات حقوقی مترتب بر حق حیات
بند اول : بعد منفی حق حیات
بند دوم: بعد مثبت حق حیات
بند سوم: استثنائات بر حق حیات
قسمت اول: مجازات اعدام
قسمت دوم: موارد خاص سلب «خود سرانة» حیات
بند چهارم: حق حیات و جنگ
بند پنجم: حق حیات در کنوانسیونهای چهارگانه ژنو
گفتار سوم: حق حیات در نظام حقوقی اسلام
بند اول: بعد منفی حق حیات در نظام حقوقی اسلام
بند دوم: بعد مثبت
بند دوم : تروریسم در حقوق بین الملل
تعداد مشاهده: 904 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 65
حجم فایل:60 کیلوبایت
-
محتوای فایل دانلودی:
حاوی فایل ورد قابل ویرایش
بررسی علویان و شیعیان در دوره عثمانی
مقدمه
پژوهش حاضر کوششی است برای تشریح وضعیت جامعه شیعه ،این گزارش مبتنی است بر یک رشته منابع جور و اجور; اعم از منابع درجه اول و دوم، از آثار عربی قرون میانه تا نوشتههای سیاحان اروپایی و آثار مخالفان فعلی دولت سعودی. همچنین از نوشتههای تاریخیِ سالشمارانه از قدیم تاکنون و گزارشهایی که ایرانیها و لبنانیهای شیعه و دیگر زائران مدینه نگاشتهاند. البته تصویر به دست آمده، از بسیاری جهات مبهم است، بویژه از آن روی که مؤلفِ نوشته حاضر نتوانسته (و شاید هرگز نتواند) یک پژوهش جدی انجام دهد.
نام علویان یا پیروتن علی‌بن ابی‌طالب(ع) همواره نام نصیریه را به ذهن متبادر میسازد، اینک باید دید (نصیریه) چه کسانی بودند و نام علویان چگونه به وجود آمد. در میان بزرگان شیعه و در زمین امام حسن عسکری(ع) و در قرن سوم هجری شخصی به نام محمدبن نصیر نمیری می‌زیست، وی تغییراتی در مذهب امامیه پدید آورد و مدعی بابیت آن حضرت شد و جماعتی را پیرو خود ساخت، یاران او در تاریخ به نصیریه معروف گشتند و از غلاه شیعه به شمار رفتند.
محمدبن نصیر در کتب رجال شیعه
محمدبن نصیر نمیری را شیخ طوسی در رجال خود از یاران امام محمد تقی و در کتاب غیبت وی را از یاران ابومحمد حسن عسکری شمرده است، و چون امام عسکری درگذشت دعوی بابیت و مقام محمدبن عثمان را که از نواب اربعه و از اصحاب امام زمان بود، کرد و ابوجعفر محمدبن عثمان را لعنت نمود و از وی تبری جست. علامه حلی در قسمت دوم از رجال خود گوید: که محمدبن نصیر از بزرگان بصره بود و مردی دانشمند بشمار میرفت و در حدیث و روایت او را ضعیف شمرده است. کشی نیز در جال خود همین مطلب را آورده است.
نصیریه پندارند که خدای تعالی بعضی اوقات در جسد علی حلول میکرد و گویند آن زمان که حضرت علی در بسیار سنگین خیبر را از جای برکند به قدرت ربانی بود و زمانی که خداوند در او حلول کرده بود، شهرستانی نیز در کتاب الملل و النحل، محمدبن نصیر را قائل به حلول خداوند در پیامبر و علی و دیگر اشخاص دانسته است، ابن حزم اندلسی در کتاب الفصل خود می‌نویسد در زمان ما شیعیان نصیری در اردن و شام و شهر طبریه فراوانند.
وجه تسمیه نصیریه از نظر علویان
علویان در وجه تسمیه خود به نصیریه گویند: به هنگام فتح حمص و بعلبک به دست لشکریان ایلام ابوعبیده جراح برای پیشرفت لشکر خود درخواست کمک کرد و خالدبن ولید از عراق و عمرو پس عاص از مصر و جماعتی از شیعیان علی که در بیعت غدیرخم حضور داشتند و بیش از چهارصد و پنجاه تن می‌شدند بیاری ابوعبیده شتافتند، و موجب پیشرفت کار او شدند و سپس در نواحی کوهستانی شام مسکن گزیدند. این نیروی کمکی کوچک را «نصیره» تصغیر «نصره» به معنی پیروزی خواندند و از آن پس این نام بر علویان جبال لبنان و سوریه اطلاق گردید.
تعداد مشاهده: 802 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 30
حجم فایل:33 کیلوبایت
-
محتوای فایل دانلودی:
حاوی فایل ورد قابل ویرایش
بررسی پایان دیکتاتور (از آغاز تا پایان)
صدام حسین درسال 1937 / 1317 در یک خانوادۀ روستایی فقیر و بی زمین دردهکده ایی به نام العوجه در نزدیک شهرتکریت درساحل رودخانه دجله ، صد و شصت کیلومتری شمال بغداد به دنیا آمد .
خانم ژولیت میلر و میلروی درکتابی دربارۀ صدام می نویسند : شرح احوال نخستین سالهای عمر صدام حسین چندان روشن نیست ، پدروی ، المجید ، گفته اند قبل ازتولد صدام و یا چند ماهی بعد از به دنیا آمدن او دارفانی را وداع گفته . البته درعـراق گفته می شود پدرصدام زن و فرزندان خود را رها کرد و رفت . مادر صدام زنی به نام صبحه بود که به تنهایی خانواده را اداره می کرد . تا اینکه با ابراهیم حسن که زن و بچّه داشت آشنا شد ، صبحه زنی افسرده و پرخاشگربود . ابراهیم حسن پس ازطلاق دادن زن خود ، صبحه را به عـقـد خویش درآورد ، ناپدری صدام حسین مردی خشن و نامهربان بود و ازابتدا صدام را به دزدی مرغ و گوسفند وامی داشت . او قساوت و شقاوت را درسالهای کودکی آموخت و سنگدلی در وجودش به صورت جرثومۀ چرکین پایان ناپذیری درآمد . اگرناپدری صدام با آزاردادن و تحقیرکردن وی ، وادارش نمی کرد از روستای العوجه به شهر مهاجرت کند ، سرنوشت او با سرنوشت هزاران کشاورز روستایی و فقیردیگر تکریت تفاوتی نداشت . او آرزوهای زیادی در سر می پروراند ، صدام می خواست روزی تمامی کمبودهای دوران کودکی و نوجوانی اش را جبران نماید ، عقده هایی که روز و شب روح او را شکنجه می داد . نقاشیهای بزرگ ، مجسمه ها ، ترانه هایی سرشار از مدح او ، انجام کارهایی برای پیدا کردن چهرۀ جهانی و ... تمام حکایت از این دارد که صدام حسین ، در دوران قبل از حکومتش عقده های فراوانی داشته و با انجام چنین حرکات و صدور این نوع احکام سعی در جبران کردن گذشته داشته است . او با منطق زور و افکار دیکتاتورانه می خواست تمام اطرافیان بدون چون و چرا ، دستوراتش را انجام دهند و اگر کسی بی اعتنایی می کرد ، خود و خانواده اش به شدیدترین مجازاتها محکوم می شدند .
وی با تشکیل دادن زندگی شاهانه برای خود و خانواده اش ، می خواست از همه بالاتر باشد . او با اختراع درجات نظامی ، بالاترین آنها را به خود اختصاص می داد مانند : ارتشبد داران و ... صدام برای به چنگ آوردن قدرت ، خونهای بسیاری ریخت ، حکم های ناحق زیادی صادر کرد و خانواده های بسیاری را از هم پاشید . وی با خطرهای بی شماری دست و پنجه نرم کرد و بارها مرگ را مقابل خود دید ، اما آنچنان دلش برای قدرت و ثروت بی تابی می کرد که مانند مجنونی به مقابله با آن می رفت . باید انصاف را در نظر گرفت ، صدام حسین برای بدست آوردن چنین موقعیتی تلاشهای بسیاری کرد و سختیهای زیادی را متحمل گشت . هنگامی که وی به دلیل بدرفتاریهای ناپدری اش از خانه گریخت و نزد دایی خود خیرالله طلفاح رفت ، با محبت دایی رو به رو شد . خیرالله وی را به مدرسه فرستاد و راهنمای خوبی برای صدام بود . البته صدام جواب محبتهای وی را داد و در زمان قدرت وی را به مقام شهردار بغداد گمارد . خیرالله با صحبتهای خود دربارۀ هیلتر ، صدام نوجوان را عاشق او ساخت و اثر این گفته ها در دوران قدرت صدام حسین نمایان گشت . وی در دستگاه خود بسیاری جاها با الگو گرفتن از سازمان دولتی هیتلر، اقداماتی انجام داد . مانند ایجاد یک دفتر ویژه اطلاعات ، یا سازمان امن الحزب (سازمان امنیت حزب بعث) شبیه به اس.د در آلمان نازی . صدام دردوران تحصیل دردبیرستان با اندیشه ها و آرمانهای رهـبـران حزب سوسیالیست ملّی بعث آشنا شد . خیرالله طلفاح (دایی صدام و دراصل مرّبی وی) نیزازاعضای این حزب بود . صدام برآشفته و خشمگین و با دلی پرکینه ازستمی که گمان میکرد ، روزگار، طبیعت ، خداوند ، دولت ، پدرش (با زود مردن یا طلاق دادن مادرش) ، ناپدری اش (با آزاردادن او) ، ارتش عراق با رد کردن او درآزمایش ورودی به دبیرستان نظام درحقش روا داشته اند ، درسال 1955 / 1335 درتاریخی مجهول به حزب سوسیالیست بعث عربی پیوست . درجریان سوءقصدی که به جان قاسم رئیس جمهورعراق درپائیزسال 1959 / 1338 صورت گرفت ، نقش صدام عبارت بود از : حمایت ازتیراندازان برای خارج کردن آنان ازمعـرکه . درنهایت ، جریان ترورقاسم ناکام ماند و صدام به یاری شاخۀ عراقی حزب بعث ازکشورگریخت . صدام ابتدا به سوریه رفت و پس ازمدّتی اقامت دراین کشور، راهیِ کشورمـصـرشد . صدام می دانست که همفکران نظامی حزب بعث درارتش عراق بی کارننشسته اند ، درحالی که ژنرال قاسم به خود درجات سرلشکر و سپهبد می داد . پس از کودتای عارف و البکر ، دربهمن 1341 و کشتن ژنرال عبدالکریم قاسم عـراق برای صدام حسین محل امنی گردید ، پس ازچندی احمد حسن البکر که اهل تکریت بود و با صدام فامیل بود با کمک دو تن ازمؤثرترین افـسـران ارتش توانست عبدالسلام عارف را از تخت قدرت پائین بکشد ، کودتای دوّم در عراق شکل گرفت و او به قدرت رسید .
تعداد مشاهده: 798 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 35
حجم فایل:6,213 کیلوبایت
-
محتوای فایل دانلودی:
حاوی فایل ورد قابل ویرایش